امام علی علیه السّلام فرمودند:
دعوتگري كه به حرف خود عمل نكند تيراندازي را مانَد كه زه بر كمان ندارد.

الدَّاعِي بِلَا عَمَلٍ كَالرَّامِي بِلَا وَتَرٍ؛
نهج البلاغه، حکمت 330

امام رضا عليه السلام :
هر كه خود را به عبادت شهره سازد ، به دين (و ديندارى) او بدگمان باشيد ؛ زيرا خداى عز و جل از شهرت عبادت و شهرت لباس نفرت دارد .
مَن شَهَرَ نفسَهُ بِالعِبادَةِ فاتَّهِمُوهُ على دِينِهِ ؛ فإنَّ اللّه َ عز و جل يُبغِضُ شُهرَةَ العِبادَةِ وشُهرَةَ اللِّباسِ .
[ بحارالأنوار : ج 70 ص 252 ح 5 . ]

امام رضا علیه السّلام فرمودند:
زياني که دو گرگ گرسنه به گله گوسفندي بي چوپان مي زنند از زيان رياست طلبي در دين مسلمانان بيش تر نيست.
ما ذِئبانِ ضارِيانِ في غَنَمٍ قَد تَفَرَّقَ رُعاتُها بِاَضَرَّ في دينِ المُسلِمٍ مِن طَلَبِ الرّياسَة.
بحار الأنوار، ج 73، ص 145

امام سجاد علیه السلام فرمودند:
همانا منافق، (از بدی) نهی می‌کند ولی خودش دست نمی‌کشد و دستور به چیزی می‌دهد که خودش عمل نمی‌کند و چون به نماز می‌ایستد، رو به این سو و آن سو می‌گرداند.
إنَّ المُنافِقُ یَنهی وَ لایَنتَهی وَ یَأمُرُ بِما لا یَأتی وَ إذا قامَ إلَی الصَّلاةِ إعتَرَضَ؛
کافی، ج ۲، ص ۳۹۶